Bert van den Bergh studeerde filosofie en psychologie aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde in 2018 aan de Erasmus Universiteit op een proefschrift gewijd aan een cultuurfilosofische duiding van de zogeheten ‘depressie-epidemie’. Verbonden daarmee zijn verschillende publicaties en activiteiten, waaronder het medebeheer van het internationale netwerk Social Pathologies of Contemporary Civilizationen de studiegroep Fenomenologie & Psyche. Zijn filosofisch onderzoek spitst zich momenteel toe op de relatie tussen ritmiek en (geestelijke) gezondheid, zoals doordacht door (onder anderen) de Franse filosoof Henri Maldiney. Sinds eind jaren negentig werkt hij als docent aan De Haagse Hogeschool bij de opleiding European Studies.
André van Delft promoveert op Heideggers natuurbegrip aan de Radboud Universiteit, onder leiding van prof. dr. Gert-Jan van der Heiden. In 2019 studeerde hij af in de filosofie en in 2021 in de theoretische natuurkunde aan de Universiteit Leiden. Zie zijn website voor een overzicht van zijn recente publicaties.
Prof. em. dr. Hans Gerding was hoogleraar ‘Metafysica in de geest van de theosofie’ aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden, en directeur van het Parapsychologisch Instituut te Utrecht, waar hij thans nog aan verbonden is. In zijn werkveld staan buitengewone ervaringen centraal. Die ervaringen kunnen gezien worden als het overschrijden van grenzen: ruimte en tijd, leven en dood, lichaam en ego. Die grenservaringen zijn niet alleen verbonden met zingeving en creatieve processen, maar spelen ook een rol in de psychopathologie. Hij bestudeert grenservaringen vanuit de filosofie en doet er wetenschappelijk onderzoek naar.
Joris Raven studeerde filosofie en politicologie aan de Universiteit Leiden en promoveerde aan de Erasmus Universiteit op een proefschrift over het menselijk bestaan in een nieuwe technologische tijdruimte, die hij de ‘realtime realiteit’ noemt. Naast het doordenken van de bestaansimplicaties van recente technologische ontwikkelingen richt zijn onderzoek zich met name op het denken van Heidegger, fenomenologie en existentiefilosofie, spiritualiteit en alternatieve werkelijkheidservaringen. Zijn aandacht gaat hierbij uit naar de mogelijkheid van diepgaande existentiële en maatschappelijke verandering. Hij is een ervaren docent filosofie, organiseert tevens filosofische seminars in Duitsland en is daar momenteel ook verbonden aan een interdisciplinaire onderzoeksgroep met betrekking tot lichamelijkheid.
Dr. Gerard Visser was tot 2015 hoofddocent cultuurfilosofie aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden. In zijn wijsgerig werk onderzoekt hij geschiedfilosofisch en fenomenologisch de radicale herbezinning die zich vanaf het eind van de 19e eeuw voltrekt in filosofie, kunst en religie, in het bijzonder de vraag naar de voorwaarden van een toekomstige spiritualiteit. Zijn belangrijkste project is een trilogie over de grondhouding van gelatenheid, waarvan twee delen zijn verschenen: Gelatenheid. Gemoed en hart bij Meister Eckhart (2008; 2e oplage 2018) en Gelatenheid in de kunst. Nijhoff, Braque, Kawabata. Van gesloten naar open vormen (2018). Zie voor overige publicaties zijn website: www.gtmvisser.nl.