Martine Berenpas studeerde filosofie en gezondheidspsychologie aan de Universiteit Leiden. Momenteel doceert zij feministische theorie en (Aziatische) filosofie aan de Universiteit Leiden, zowel voor de HOVO als voor het Leiden University College. Ze is bezig met het afronden van haar dissertatie waarin ze het denken van Emmanuel Levinas verbindt met de vroege Daïstische tekst de Zhuangzi.
Ivo Bles studeerde Wijsbegeerte en Pedagogische Wetenschappen aan de universiteit van Leiden, en hoofdvak cello aan het conservatorium van Den Haag. In 2017 verhuisde hij naar de Duitse stad Tübingen, waar hij drie jaar later zijn master Philosophie afrondde. Daarbij concentreerde hij zich op de twintigste-eeuwse Duitse fenomenologie, met name op het werk van Martin Heidegger. In zijn masterscriptie (getiteld Der Zeitbegriff Martin Heideggers im Umfeld von »Sein und Zeit«) onderzocht hij het tijdsfenomeen aan de hand van Heideggers vroege Aristoteles-interpretatie en de daaruit ontwikkelde ‘fenomenologie van de kloktijd’.
André van Delft is in 2019 afgestudeerd in de filosofie bij prof. dr. Renée van Riessen aan de Universiteit Leiden, met een scriptie getiteld Stellen, schikken, meten en dichten: een studie over maat en techniek aan de hand van Heidegger. Tevens heeft hij aan de Universiteit Leiden in 2020 zijn studie theoretische natuurkunde afgerond met een afstudeerproject over multi-agent reinforcement learning. Sinds 2021 doet André onderzoek als buitenpromovendus aan de Radboud Universiteit naar Heideggers natuurbegrip, onder begeleiding van prof. dr. Gert-Jan van der Heiden.
Prof. em. dr. Hans Gerding was hoogleraar ‘Metafysica in de geest van de theosofie’ aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden, en directeur van het Parapsychologisch Instituut te Utrecht, waar hij thans nog aan verbonden is. In zijn werkveld staan buitengewone ervaringen centraal. Die ervaringen kunnen gezien worden als het overschrijden van grenzen: ruimte en tijd, leven en dood, lichaam en ego. Die grenservaringen zijn niet alleen verbonden met zingeving en creatieve processen, maar spelen ook een rol in de psychopathologie. Hij bestudeert grenservaringen vanuit de filosofie en doet er wetenschappelijk onderzoek naar.
Dr. Gerard Visser was tot 2015 hoofddocent cultuurfilosofie aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden. In zijn wijsgerig werk onderzoekt hij geschiedfilosofisch en fenomenologisch de radicale herbezinning die zich vanaf het eind van de 19e eeuw voltrekt in filosofie, kunst en religie, in het bijzonder de vraag naar de voorwaarden van een toekomstige spiritualiteit. Zijn belangrijkste project is een trilogie over de grondhouding van gelatenheid, waarvan twee delen zijn verschenen: Gelatenheid. Gemoed en hart bij Meister Eckhart (2008; 2e oplage 2018) en Gelatenheid in de kunst. Nijhoff, Braque, Kawabata. Van gesloten naar open vormen (2018). Zie voor overige publicaties zijn website: www.gtmvisser.nl.