Martine Berenpas studeerde filosofie en gezondheidspsychologie aan de Universiteit Leiden. Momenteel doceert zij feministische theorie en (Aziatische) filosofie aan de Universiteit Leiden, zowel voor de HOVO als voor het Leiden University College. Ze is bezig met het afronden van haar dissertatie waarin ze het denken van Emmanuel Levinas verbindt met de vroege Daïstische tekst de Zhuangzi.
Bert van den Bergh studeerde filosofie en psychologie aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde in 2018 aan de Erasmus Universiteit op een proefschrift gewijd aan een cultuurfilosofische duiding van de zogeheten ‘depressie-epidemie’. Verbonden daarmee zijn verschillende publicaties en activiteiten, waaronder het medebeheer van het internationale netwerk Social Pathologies of Contemporary Civilizationen de studiegroep Fenomenologie & Psyche. Zijn filosofisch onderzoek spitst zich momenteel toe op de relatie tussen ritmiek en (geestelijke) gezondheid, zoals doordacht door (onder anderen) de Franse filosoof Henri Maldiney. Sinds eind jaren negentig werkt hij als docent aan De Haagse Hogeschool bij de opleiding European Studies.
André van Delft promoveert op Heideggers natuurbegrip aan de Radboud Universiteit, onder leiding van prof. dr. Gert-Jan van der Heiden. In 2019 studeerde hij af in de filosofie en in 2021 in de theoretische natuurkunde aan de Universiteit Leiden. Zie zijn website voor een overzicht van zijn recente publicaties.
Prof. em. dr. Hans Gerding was hoogleraar ‘Metafysica in de geest van de theosofie’ aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden, en directeur van het Parapsychologisch Instituut te Utrecht, waar hij thans nog aan verbonden is. In zijn werkveld staan buitengewone ervaringen centraal. Die ervaringen kunnen gezien worden als het overschrijden van grenzen: ruimte en tijd, leven en dood, lichaam en ego. Die grenservaringen zijn niet alleen verbonden met zingeving en creatieve processen, maar spelen ook een rol in de psychopathologie. Hij bestudeert grenservaringen vanuit de filosofie en doet er wetenschappelijk onderzoek naar.
Dr. Gerard Visser was tot 2015 hoofddocent cultuurfilosofie aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden. In zijn wijsgerig werk onderzoekt hij geschiedfilosofisch en fenomenologisch de radicale herbezinning die zich vanaf het eind van de 19e eeuw voltrekt in filosofie, kunst en religie, in het bijzonder de vraag naar de voorwaarden van een toekomstige spiritualiteit. Zijn belangrijkste project is een trilogie over de grondhouding van gelatenheid, waarvan twee delen zijn verschenen: Gelatenheid. Gemoed en hart bij Meister Eckhart (2008; 2e oplage 2018) en Gelatenheid in de kunst. Nijhoff, Braque, Kawabata. Van gesloten naar open vormen (2018). Zie voor overige publicaties zijn website: www.gtmvisser.nl.